шуркедылмаш

шуркедылмаш

сущ. от шуркедылаш

1. укалывание, укол, тыкание

Кӱзӧ дене шуркедылмаш поножовщина.

Кечывал кочкыш деч вара адак плацыш луктыт: строевой ошкыл, олым чучылым шуркедылмаш. [/i]«Ончыко»[/i] После обеда опять выводят на плац: строевая ходьба, тыкание соломенных чучел.

2. укол, колотьё; резкая колющая боль

Шӱмыштӧ сай огыл шуркедылмашым шижым. Я почувствовал нехорошие уколы в сердце.

Сравни с:

шуркалымаш, шуркедыш